Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Μετά από πολλές ερωτήσεις φίλων και αναγνωστών, σχετικά με το αν θα είναι “καθαρή” ή όχι ή έξοδος από το μνημόνιο τον Αύγουστο, έχω να σας πως ότι …δεν θα είναι καθόλου μα καθόλου τέτοια…
Για την ακρίβεια, δεν πρόκειται να είναι και έξοδος, γιατί μπορεί μεν η συμφωνία του 2015 να λήγει τύποις, αλλά συντρέχουν και ισχύουν αθροιστικά οι παρακάτω παράγοντες:
1. Δεν «βγαίνουμε» γιατί είμαστε έξυπνοι, ή μάγκες, ή πετύχαμε οικονομικές «επιδόσεις» ή γιατί η τρέχουσα κυβέρνηση είναι πιο έξυπνη από άλλες… Βγαίνουμε γιατί η σύμβαση ήταν εξαρχής ορισμένου χρόνου, τριετής (2015-2018) και από την οπτική αυτή, θα βγαίναμε από τη συμφωνία …ακόμη και αν δεν θέλαμε!
2. Έχουμε δεχτεί δεσμεύσεις μέχρι το 2060 οι οποίες δεν εξαρτώνται καθόλου από το χρόνο λήξης της πρώτης συμφωνίας και θα εκτελεστούν στο ακέραιο. Από ΟΛΕΣ τις επόμενες κυβερνήσεις.
3. Έχουμε προσχωρήσει στο «Ευρωπαϊκό Δημοσιονομικό Σύμφωνο» από το 2013, το οποίο προβλέπει περιορισμούς και μέτρα σταθερότητας, χειρότερα από το μνημόνιο… π.χ. μέχρι να φτάσει 60% ΑΕΠ το κρατικό χρέος, οι χώρες οφείλουν να παίρνουν σκληρά δημοσιονομικά μέτρα, υποχρεώνονται σε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, κλπ
4. Βγούμε – δεν βγούμε, στην ουσία την οικονομική πολιτική την ασκούν οι τραπεζίτες της Φραγκφούρτης και προφανώς ασκούν αυτή που συμφέρει τους ίδιους και τους εδώ εκπροσώπους τους (ΤΤΕ)
Συνεπώς, κατόπιν των παραπάνω, βγαίνουμε – δεν βγαίνουμε, με καθαρή ή όχι έξοδο, δεν έχει απολύτως καμία σημασία.
Η επιτροπεία θα είναι εδώ και μάλιστα για πάρα πολλά χρόνια ακόμη. Ίσως λίγο πιο διακριτική, αλλά πάντως θα είναι εδώ!
Απλώς γι’ ακόμα μία φορά, η κυβέρνηση προσπαθεί να χρησιμοποιήσει ότι κι αν συμβεί, με επικοινωνιακό τρόπο, λέγοντας κατά την προσφιλή της συνήθεια «μισές αλήθειες», ώστε να κερδίσει λίγη ακόμα παραμονή στην πολυπόθητη «καρέκλα» διότι ξέρει πως είναι από πολύ δύσκολο έως εντελώς αδύνατο να την αποκτήσει εκ νέου σύντομα.
Ν.Β.