Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Όλο και αυξάνονται τον τελευταίο καιρό οι διαμαρτυρίες των αναγνωστών από την πόλη των Ιωαννίνων, οι οποίες πολλές φορές συνοδεύονται και από σχετικό φωτογραφικό υλικό, με κοινό σημείο αναφοράς το κυκλοφοριακό πρόβλημα στο κέντρο και τις συνοικίες της πόλης το οποίο έχει πάρει πλέον κυριολεκτικά τεράστιες διαστάσεις.
Δυστυχώς όπως διαπιστώνουν οι περισσότεροι αναγνώστες και μας μεταφέρουν στα μηνύματα τους, το πρόβλημα είναι διαρκώς αυξανόμενο και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει όχι μόνο προσπάθεια θεραπείας, αλλά ούτε και πρόθεση των όσων εμπλέκονται στο ζήτημα να ασχοληθούν.
Οι συστάσεις για αποφυγή της χρήσης των Ι.Χ. και χρήσης άλλων μέσων, μόνο σαν ανέκδοτο μπορούν να εκληφθούν στα Ιωάννινα, την πόλη με τις συνεχείς βροχοπτώσεις, τις μεγάλες αποστάσεις αλλά και τις μεγάλες διαφορές επιπέδων από περιοχή σε περιοχή.
Δυστυχώς, οι αλλαγές της πόλης τα τελευταία χρόνια δεν συμβάλλουν καθόλου στην κατεύθυνση της θεραπείας του προβλήματος – το αντίθετο, το επιτείνουν με άσκοπες πεζοδρομήσεις που συνήθως γίνονται για λόγους δημιουργίας νέων περιοχών διασκέδασης ή με ατυχείς σχεδιαστικές εμπνεύσεις κατά την κατασκευή οδικών έργων.
Δεκάδες αχρείαστοι φωτεινοί σηματοδότες, αφελείς σχεδιασμοί πεζοδρομίων με διαπλατύνσεις χωρίς κανένα λόγο, ακατάλληλα μέσα μαζικής μεταφοράς, διάφορες προχειρότητες και η παροιμιώδης ελληνική μας αδιαφορία, ανοργανωσιά και έλλειψη συνολικού σχεδιασμού, μαζί με την απόλυτη απουσία διορατικότητας, καθιστούν την καθημερινότητα όσων έχουν ανάγκη να μετακινούνται από πολύ δύσκολη έως εντελώς αφόρητη στις ώρες αιχμής.
Αυτό που δεν θέλουν (ή δεν μπορούν) να αντιληφθούν οι σχεδιαστές ή όσοι λαμβάνουν τις σχετικές αποφάσεις σε πολιτικό επίπεδο, είναι το εξής αυτονόητο: Όταν παρεμποδίζεις την ελεύθερη κίνηση, δεν αποτρέπεις την κυκλοφορία, αλλά τα μόνα που επιτυγχάνεις είναι: Πελώριες ουρές, αύξηση της ταλαιπωρίας και του εκνευρισμού, οικονομικό κόστος από την αναμονή και το χαμένο χρόνο, δυσφήμηση της πόλης, απώλεια τουριστικών εσόδων και γενικά ραγδαία επιδείνωση της ποιότητας ζωής των πολιτών – πράγμα για το οποίο κόπτονται άπαντες … Προεκλογικά! Γιατί μετά για ένα περίεργο λόγο το ξεχνούν.
Η προσπάθεια δε να φορτωθεί το πρόβλημα στους πολίτες (δεν έχουν “παιδεία” – παρκάρουν όπου θέλουν, έχουν “αντικοινωνική” συμπεριφορά και άλλα τέτοια φαιδρά), είναι εκτός από κουτοπόνηρη και αήθης. Δεν φταίνε οι πολίτες, ούτε για τις ανεπάρκειες των θεσμικών οργάνων, ούτε για την ανικανότητα των υπευθύνων και θεσμικά υποχρεωμένων να επιλύσουν τα ζητήματα αυτά.
Αν ζούσαμε σε κοινωνία ζούγκλας, χωρίς θεσμούς και οργάνωση, ναι, τότε θα έφταιγαν οι πολίτες και οι νοοτροπία τους. Από τη στιγμή όμως που ζούμε στα πλαίσια οργανωμένης κοινωνίας, οι μόνοι που ευθύνονται είναι τα εντεταλμένα όργανα. Αρκετά με την αυτοτιμωρία και το …αυτομαστίγωμα! Δεν διαμορφώνει ο πολίτης το πολεοδομικό και χωροταξικό της πόλης. Το διαμορφώνουν αιρετοί και ειδικοί (με ή χωρίς εισαγωγικά), οι οποίοι όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος, δεν κάνουν καθόλου καλά τη δουλειά τους!
Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι με ελάχιστες και ευκολότατες τεχνικά και οικονομικά παρεμβάσεις, η κατάσταση θα βελτιωνόταν δραματικά! Π.χ. με μερικές υπόγειες διαβάσεις και οι πεζοί θα είχαν ασφαλέστερη και ομαλότερη πρόσβαση και οι αυτοκινητιστές δεν θα κινδύνευαν και δεν θα διαταράσσονταν η ομαλή ροή της κυκλοφορίας. Στο κάτω κάτω, ας δούμε και κάποτε την προοπτική να μειώσουμε το πλάτος σε κανένα πεζοδρόμιο, δεν έχουμε …συμφόρηση πεζών, συμφόρηση οχημάτων έχουμε!
Γνωρίζω ότι οι παραπάνω απόψεις δεν θα είναι καθόλου …δημοφιλείς στη χώρα όπου κυριαρχεί η ψευτομοντερνιά, ο ψευτοευρωπαϊσμός και η …ψευτοκουλτούρα. Δεν με πειράζει καθόλου αρκεί να αρχίσει κάποτε μια δημόσια συζήτηση ουσίας για τα ζητήματα, χωρίς αφορισμούς και αποκλεισμούς και ας πάρει λιγότερα Like το άρθρο μου!
Ν.Β.