Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Στη προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την παιδεία, σήμερα στη βουλή, ο Κυρ. Μητσοτάκης επέδειξε ένα άκρατο λαϊκισμό, στον οποίο προφανώς τον παρέσυραν ατυχείς εισηγήσεις συμβούλων. Δεν είναι δυνατό να εγκαλείται το 2016 ο (όποιος) πρωθυπουργός, επειδή 30 χρόνια πριν συμμετείχε σε καταλήψεις (ποιος δεν συμμετείχε τότε, αλήθεια;) και αυτό να αποτελεί σήμερα πολιτικό επιχείρημα! Ούτε είναι σοβαρό πράγμα να χρησιμοποιείται ως πολιτικό επιχείρημα το σε ποιο σχολείο στέλνει ο οποιοσδήποτε τα παιδιά του!
Από την άλλη, ο κ. Τσίπρας, σαφώς σε παρόμοιο ύφος, απάντησε με συνθήματα, αφορισμούς και απολιθωμένα ιδεολογήματα, περί ιδιωτικού – δημοσίου σχολείου & πανεπιστημίου, περί αριστοκρατίας κλπ. Καμία τοποθέτηση ουσίας, καμία δέσμευση.
Το μόνο που δεν έκαναν και οι δυο τους, είναι να δώσουν απαντήσεις και να εξηγήσουν τις πολιτικές τους προτάσεις, αυτά δηλαδή που προβληματίζουν τον κάθε πολίτη που σχετίζεται με την παιδεία, ως μαθητής / φοιτητής, ως εκπαιδευτικός ή ως γονιός:
- Τι θα γίνει με τις δαπάνες για την παιδεία, τις οποίες οι τροϊκανοί έχουν πραγματικά ισοπεδώσει, στο βωμό των διαφόρων πειραματισμών τους; Η παραγωγική παιδεία απαιτεί πόρους που επενδύονται με σύνεση και αποφέρουν απτά αποτελέσματα. Υπάρχει άλλος τρόπος να βγούμε κάποτε από την κρίση αν δεν καταφέρουμε να εδραιώσουμε αποτελεσματικό σύστημα παιδείας;
- Ποια θα είναι το σύστημα επιλογής και από πότε θα ισχύσει;
- Πως θα χτυπηθεί η παραπαιδεία;
- Πως θα βελτιωθεί το επίπεδο σχολείων / πανεπιστημίων;
- Πως θα ανακουφιστεί ο μαθητής από τις παράλογες απαιτήσεις μια δήθεν επιστημοσύνης με το ζόρι;
{για παράδειγμα, στις πρώτες τάξεις του λυκείου οι έφηβοι των 16 ετών διδάσκονται ανώτερα αφηρημένα μαθηματικά (π.χ. θεωρίες πιθανοτήτων ή θεωρίες παιγνίων κ.α.), με αποτέλεσμα να έχουμε καταφέρει να …ξύνουν ομαδικώς το κεφάλι τους! Ποιος ο λόγος;}
Σε αυτά δεν ακούστηκε δυστυχώς τίποτα το ουσιαστικό…
Ν.Β.