Γράφει ο Νηφάλιος
Μέσα στ
ην παραφροσύνη των τελευταίων εξελίξεων υπάρχει ένα γεγονός που έρχεται να μας θυμίσει, ότι ακόμη και μέσα στην κρίση, ευκαιρίες υπάρχουν, αρκεί να μην κλείνουμε τα μάτια.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΙΟΒΕ (όπως φαίνεται από έρευνα που εντάσσεται στο πλαίσιο του Global Entreprene
urship Monitor -GEM), οι Έλληνες στα χρόνια της κρίσης έχουν στραφεί στην επιχειρηματικότητα από ανάγκη. Από έλλειψη άλλης προοπτικής δηλαδή. Παράλληλα, ποσοστό άνω του 60% που τολμά να επιχειρήσει, φοβάται την αποτυχία.
Πρόκειται για δυο στοιχεία, από τα πολλά ενδιαφέροντα της έρευνας –την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ-, που καταδεικνύουν την τραγική έλλειψη πολιτικής στόχευσης και παιδείας, τόσο κανονικής, όσο και επιχειρηματικής. Με λίγες εξαιρέσεις (ευτυχώς φωτεινές, αλλά όχι τόσο ώστε να ξεστραβώσουν κάποιους) είμαστε ένας λαός που δεν ξέρει από επιχειρηματικότητα, δεν μπορεί να αντιληφθεί τι είναι καινοτόμο και δεν γνωρίζει πώς να δημιουργεί και να καλύπτει ανάγκες του κοινωνικού συνόλου. Στοιχεία που είναι απαραίτητα για την επιτυχία μιας επιχείρησης, ακόμη και ενός σουβλατζίδικου.
Από την άλλη, είμαστε ένας λαός που δεν έχει μάθει να χάνει. Εγωιστές και φιλόδοξοι, έτοιμοι να βουτηχτούμε στο εύκολο κέρδος που μας υπόσχεται μια «ιδέα». Βέβαια, η κρίση «γέννησε» τους επιχειρηματίες της ανάγκης, εκείνους που δεν έχουν άλλη διέξοδο από το να θυσιάσουν κάποιες οικονομίες ή να μπουν σε κάποιο πρόγραμμα επιχειρηματικότητας (εδώ γελάμε) για να πάρουν λίγα χρήματα και να ανοίξουν μια επιχείρηση. Μια «κάλυψη» των εξόδων του ΟΑΕΕ για ένα –δυο χρόνια και μια άλλη κάλυψη πέντε παγίων αναγκών –φως, νερό, ίντερνετ, ενοίκιο- δεν σε καθιστά επιχειρηματία.
Φυσικά, το μικρότερο ποσοστό ευθύνης έχουν οι πολίτες. Μπορεί να έχουμε πολλά χούγια, αλλά παραμένουμε ακαταμάχητοι σε πολλά περισσότερα πράγματα.
Το μεγαλύτερο ποσοστό ευθύνης πηγαίνει στο Κράτος, που τόσα χρόνια, δεν έμαθε στον κόσμο ότι «επιχειρώ» δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην «κερδίζω», αλλά προσπαθώ. Ένα κράτος που σου δίνει την ευκαιρία να ανοίξεις μια μπίζνα, για να σε εξοντώσει φορολογικά σε λίγους μήνες!
Πώς όμως να μάθει τον πολίτη του ένα κράτος τι σημαίνει προσπάθεια, όταν και το ίδιο επιδεικτικά, ακόμη και σήμερα που… γκαρίζει η γομάρα για άχυρο, δεν βλέπει ούτε τη μύτη του; Αγνοεί, γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί, ότι είναι μια «χρυσή» ευκαιρία να μάθει τους νέους να προσπαθούν. Τους νέους 25άρηδες, 30αρηδες και 40αρηδες που πακετάρουν για έξω ή εξαντλούνται στις ουρές του ΟΑΕΔ, περιμένοντας κάποιο «πρόγραμμα επιχειρηματικότητας» που σε ωθεί να φτιάξεις ένα ακόμη από τα αμέτρητα καφέ, μια ακόμη start up σουβλατζίδικου και μια venture capital κρεπερί. Σε σπρώχνει προς μια εύκολη λύση, αφού σου εξασφαλίζει τα πάγια, τα οποία σου παίρνει άμεσα με τη στυγνή φορολογία.