Γράφει ο Κωνσταντίνος Γάτσιος*
Η επίκληση της ανάπτυξης αποτελεί την συνηθέστερη επωδό του τρέχοντος πολιτικού λόγου. Όσο πιο συχνά όμως αναφέρεται, τόσο περισσότερο ασαφές καθίσταται το τι ακριβώς αντιπροσωπεύει η έννοια αυτή. Πράγμα απολύτως φυσιολογικό, αν σκεφτεί κανείς πόσο πολύ έχει κακοποιηθεί η λογική και πόσο πολύ έχει διαστρεβλωθεί η εικόνα της πραγματικότητας στο παρελθόν όταν, για παράδειγμα, ο δημαγωγικός λόγος χαρακτήριζε και συνεχίζει να χαρακτηρίζει σαν περίοδο μεγάλης ανάπτυξης της Ελλάδας την περίοδο μετά την είσοδό μας στην ευρωζώνη και, ειδικά, την περίοδο του δημοσιονομικού εκτροχιασμού, 2004-2009.