Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Κανένας δεν κέρδισε, εκτός ίσως από τον ίδιο τον κ. Τσίπρα, ο οποίος “ξεφορτώθηκε” τους “ενοχλητικούς” εσωκομματικούς και μετέτρεψε το κόμμα από πολυσυλλεκτικό – αρχών σε καθαρά αρχηγικό. Μιλάμε για απόλυτη κυριαρχία στο πολιτικό σκηνικό αυτή τη στιγμή μεν, εύθραυστη και ευάλωτη δε, λόγω Γ’ μνημονίου και εφαρμοστικών νόμων που θα έρθουν.
Επίσης, κερδίζει και εγγράφει σοβαρότατη υποθήκη για το μέλλον από τις ψήφους των 222 στο Γ’ μνημόνιο. Σε οποιαδήποτε περίπτωση διαφοροποίησης των άλλων κομμάτων, αυτά θα έρχονται ενάντια στην προηγούμενη στάση τους αλλά και στον ιδεολογικό προσανατολισμό και τη στρατηγική τους (Ευρώπη).
– Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται πολύ πιο ομοιογενής, απαλλάσσεται από στελέχη της επαναστατικής αριστεράς με τις ακραίες ρητορικές και ξορκίζει οριστικά τη “δραχμή”
– Η Ν.Δ. ουσιαστικά χάνει στήριξη στην κοινωνία (δείτε απόλυτο αριθμός ψήφων, όχι ποσοστό), πράγμα που σημαίνει ότι ο πολιτικός χώρος δεν εκπροσωπείται, ο κ. Μεϊμαράκης έχει πιάσει το μέγιστο των δυνατοτήτων και προφανώς απαιτείται γρήγορη αλλαγή αρχηγού & ιδεολογικής φυσιογνωμίας. Αν θέλει να ξαναμπεί στο πολιτικό παιχνίδι η Ν.Δ. πρέπει να εγκαταλείψει τα άκρα (ακροδεξιά ατζέντα ασφάλειας, νεοφιλελευρισμός οικονομικός, κλπ) και να στραφεί στο “μεσαίο χώρο” ο οποίος διαχρονικά της δίνει δυναμική νίκης.
– Η Χ.Α. δεν ενισχύθηκε όσο εμφανιζόταν προεκλογικά, μάλλον έχασε τελικά από την ανάληψη πολιτικής ευθύνης για τη δολοφονία Φύσσα. Αν δεν είχε διωχθεί δικαστικά και αν δεν είχε αποκλειστεί από το διάλογο, ήδη θα ήταν ήδη εκτός βουλής…. Το ποσοστό της μεγεθύνεται λόγω της αποχής.
– Το ΠΑΣΟΚ παρόλο που αυτοεμφανίζεται ενισχυμένο, στην πραγματικότητα είναι χαμηλότερα από το άθροισμα ΠΑΣΟΚ – ΚΙΔΗΣΟ – ΔΗΜΑΡ του Ιανουαρίου. Και εδώ μεγέθυνση ποσοστού λόγω αποχής. Οδεύει ολοταχώς προς εξαφάνιση.