Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Προσπάθησαν με κάθε μέσο και με κάθε τρόπο να επιβάλλουν το πλαστικό χρήμα (χρεωστικές – πιστωτικές κάρτες), μέχρι που έφτασαν στο σημείο να το το παρουσιάσουν και ως μέσο δήθεν καταπολέμησης της φοροδιαφυγής (!). Μια απίθανη έως αστεία θεωρία, η οποία προφανώς δεν έπεισε κανένα, παρά μόνο λίγους εύπιστους που υιοθετούν “ότι λένε στις ειδήσεις”.
Ο κόσμος των επιχειρήσεων και των επαγγελματιών φυσικά με το ένστικτο επιβίωσης που σε …προικίζει η σχέση και η τριβή με το ελληνικό κράτος και τους πολιτικούς και υπηρεσιακούς εκπροσώπους του, κατάλαβε αμέσως το που πήγαινε η υπόθεση: Δεν “έφαγε” το παραμύθι και αγνόησε και σαμποτάρισε στην καθημερινή του πρακτική όλες αυτές τις άθλιες μεθοδεύσεις τραπεζιτών, δανειστών και πολιτικών των τελευταίων ετών.
Εμείς και ελάχιστοι άλλοι ανά τη χώρα έχουμε επισημάνει πολύ νωρίς με αρθρογραφία μας [ενδεικτικά, εδώ] ότι ο πραγματικός σκοπός είναι το βάλουν χέρι οι τραπεζίτες, ως μεσίτες πλέον αφού οι τραπεζιτικές εργασίες δεν πάνε καλά σε οικονομία με οκταετή ύφεση, σε εύκολα και άνετα κέρδη τα οποία θα επαναλαμβάνονται αυτομάτως από χρόνο σε χρόνο!
Και μη νομίσετε ότι μιλάμε για μικροποσά: Αν λάβουμε υπόψη ότι το ΑΕΠ της χώρας είναι κοντά στα 170 δισ., τότε το ποσό που θα αρπάζει ετησίως το τραπεζικό σύστημα είναι περί τα 5 δισ. από τις συναλλαγές + τα πάγια για τα μηχανήματα εκκαθάρισης, όταν καταφέρει να επιβάλλει παντού το πλαστικό χρήμα!
Επίσης, δευτερευόντως, πρόκειται για ένα απίστευτο μηχανισμό φακελώματος, όπου οι τραπεζίτες θα καταγράφουν το τι ξόδεψες, πόσα, πότε και που, ΔΙΑΡΚΩΣ! Όπως αντιλαμβάνεσθε, θα φαίνεται πανεύκολα που πήγατε και τι κάνατε, τι εφημερίδα διαβάζετε, ποιον συναντήσατε, ή ποιου κόμματος κουπόνια αγοράσατε, αλλά και όλες οι καταναλωτικές σας συνήθειες.
Πρόκειται ουσιαστικά για μια μεθόδευση κατάργησης της ανωνυμίας του χρήματος, της κατάργησης αυτού σε φυσική μορφή, ώστε οι πάντες (πολίτες, επιχειρήσεις, δημόσιο) να είναι απολύτως εξαρτημένοι από το τραπεζικό σύστημα, το οποίο θα συγκεντρώνει και θα διατηρεί το απόλυτο μονοπώλιο του μέσου συναλλαγών, σε άυλη μάλιστα μορφή για να μην έχει και κόστος!
Το νέο εφεύρημα για να πείσουν την αγορά να υιοθετήσει το …μεγάλο αδελφό, είναι ότι θα δώσουν το “τυράκι” του ακατάσχετου λογαριασμού, σε όποιον υιοθετήσει πλαστικό χρήμα.
Μα καλά, είναι τόσο αφελείς; Σε μια χώρα που δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει, και που ο κάθε πολιτικάντης της δεκάρας και συνήθως αποτυχημένος στον ιδιωτικό του βίο – αλλάζει “τρεις την ώρα” το φορολογικό σύστημα και το θεσμικό πλαίσιο γενικά, ποιος νομίζουν ότι θα τους πιστέψει;
Τι αξία έχουν οι εγγυήσεις τους; Καμία, όπως και όλες οι υπόλοιπες.
Από κοντά στο παιχνίδι φυσικά και οι δανειστές – θα μας έκανε εντύπωση αν δεν συμμετείχαν, οι οποίοι θέλουν και αυτοί μερίδιο, απαιτώντας οι λογαριασμοί αυτοί να είναι ακατάσχετοι κατά …60-70% και το υπόλοιπο να μπορεί να κατασχεθεί κανονικά!
Και η κυβέρνηση μας, λέει, διαπραγματεύεται σκληρά για να μη μεγαλώσει το ποσοστό στο οποίο θα γίνεται κατάσχεση… Κοροϊδία μέρα μεσημέρι δηλαδή!
Προφανώς, ο κόσμος των επιχειρήσεων θα δώσει την κατάλληλη απάντηση όταν έρθει η ώρα. Βέβαια, θα προσπαθήσουν να το καταστήσουν νομικά υποχρεωτικό, αλλά και πάλι οι πολίτες δεν θα είναι ανόητοι…
Ματαιοπονούν.
Ν.Β.
Υ.Γ. Αυτά φυσικά δεν θα τα διαβάσετε σε κανένα από τα sites των μεγαλόσχημων δημοσιογράφων ή των όσων εσχάτως ανακάλυψαν το διαδίκτυο, sites τα οποία είναι γεμάτα κατά τα άλλα από τραπεζική διαφήμιση… Και μιας και το αναφέραμε, θα μπορέσει κάποιος να μας δώσει μια πειστική εξήγηση, γιατί θα πρέπει οι χρεοκοπημένες τράπεζες που δεν μπορούν να δανείσουν ούτε …περίπτερο να διαφημίζονται; Σε ποιον ακριβώς απευθύνεται αυτή η διαφήμιση των εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο, τα οποία μάλιστα πληρώνει ο φορολογούμενος δια των ανακεφαλαιοποιήσεων και μάλιστα με …τόκο;