Είναι τελικά επιτυχία η «έξοδος στις αγορές»;

Γράφει ο Νίκος Βούστρος

Το κρατικό ταμείο άντλησε τελικά σήμερα 3 δισ. από την πολυαναμενόμενη και …πολυδιαφημισμένη από την κυβέρνηση «έξοδο στις αγορές». Το τελικό επιτόκιο της έκδοσης ορίστηκε στο 4,625%. Σαφώς είναι θετικό το αποτέλεσμα σε σχέση με τις εποχές που το επιτόκιο αναφοράς του 10ετούς ελληνικού ομολόγου είχε φτάσει στο 20% και στο 30% και κάποιες φορές και στο 40%…

Με την ευκαιρία, μπαίνουν εδώ κάποια πολύ σοβαρά ζητήματα:

1. Γιατί τώρα είναι επιτυχία η έκδοση και το 2014 δεν ήταν η αντίστοιχη; Η σημερινή κυβέρνηση δεν μιλούσε τότε για «πάρτι τοκογλύφων»; Πότε μας δούλευε; Τότε που τους κατήγγειλε ή τώρα που χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες τους;

2. Γενικότερα, δεν το βλέπω και για πολύ επιτυχία, διότι όταν π.χ. το επιτόκιο Euribor είναι -0,33% (αρνητικό, 33 μονάδες βάσης, δεν είναι λάθος), και εμείς δανειστήκαμε με επιτόκιο σχεδόν 5% και πανηγυρίζουμε; Μάλλον μας δουλεύουν!

3. Γιατί ένα κράτος πρέπει να δανείζεται με 4,625% από ιδιώτες ή θεσμικούς επενδυτές, ενώ μια τράπεζα μπορεί να δανείζεται με 0,25% ή λιγότερο από την ΕΚΤ (που υποτίθεται ότι υπηρετεί τα ευρωπαϊκά κράτη) και μετά να …δανείζει τα κράτη με 4,625%, όπως εμάς σήμερα; Υπάρχει ένα πολιτικό “θεματάκι” εδώ: Ποιος υπηρετεί ποιον σε αυτή την Ε.Ε.; Η Ε.Κ.Τ. τις χώρες ή μήπως κυβερνήσεις, πολίτες και θεσμοί υπάρχουν για να υπηρετούν τελικά την Ε.Κ.Τ;

4. Γιατί πρέπει να υπάρχουν οι «ανάδοχοι» της έκδοσης (τράπεζες που μεσιτεύουν) και να αμείβονται παχυλά γι’ αυτό – Γιατί δεν μπορεί ένα οργανωμένο κράτος να δομεί δικές του διαδικασίες διάθεσης ομολόγων χωρίς να πληρώνει μεσιτείες;

5. Γιατί στην ανταλλαγή των παλιών ομολόγων του 2014 με τα σημερινά οι ομολογιούχοι πληρώθηκαν 102,6% (“υπέρ το άρτιον” όπως λέμε στα χρηματοοικονομικά) – Θα αντάλλασσαν τα ομόλογα τους αν δεν τους δίδονταν αυτό το υπερτίμημα του 2,6% – διόλου ευκαταφρόνητο bonus σε περιβάλλον αρνητικών επιτοκίων;

Βέβαια, ως συνήθως, δεν περιμένω απαντήσεις από τους πολιτικούς. Δυστυχώς ξέρουν μόνο να μηρυκάζουν τα γνωστά χιλιοειπωμένα συνθήματα της ξύλινης γλώσσας τους…

Όσο για το αν είναι επιτυχία, στην απελπισία της κυβέρνησης να βρει κάτι που να μοιάζει με επιτυχία, αφού δεν κατάφερε τίποτα για το χρέος (ακριβώς όπως έγραφα επί μήνες), για το Q.E. και για σειρά άλλων ζητημάτων, προσπαθεί να βρει κάτι έλασσον όπως είναι η σημερινή έκδοση ενός ομολόγου για να μπορέσει να «πιαστεί» από αυτό και να το παρουσιάσει σαν «τεράστια επιτυχία»…

Ουδέν ψευδέστερον…

Ν.Β.