Η Ήπειρος άλλαξε, θέλοντας και μη. Οι Ηπειρώτες πότε;

Γράφει ο Νίκος Βούστρος

Τέτοιες μέρες οι αρθρογράφοι και τα Μέσα συνηθίζουν να ολοκληρώνουν το λειτούργημα τους με εύκολο περιεχόμενο: Ευχολόγια, παραινέσεις, γενικολογίες και άλλα σχήματα της ξύλινης γλώσσας – ποιος είπε ότι τη μεταχειρίζονται μόνο οι πολιτικοί;

Υπάρχουν όμως και κάποιοι, που ακόμα και αν δεν επιθυμούν να γράψουν για ζητήματα ουσίας, ίσως από απογοήτευση από το αναγνωστικό κοινό, ίσως για δικούς τους λόγους, παρά ταύτα δεν μπορούν να μη βλέπουν τις κοσμογονικές αλλαγές που συντελούνται δίπλα τους.

Ένα τέτοιο θέατρο κοσμογονικών αλλαγών κατέστη από το δεύτερο εξάμηνο του 2017 και η Ήπειρος, κυρίως λόγω της ολοκλήρωσης της Ιόνιας οδού, όχι μόνο λόγω της άμεσης, αξιοπρεπούς (αν εξαιρέσουμε τα διόδια φυσικά) και άνετης σύνδεσης με την πρωτεύουσα, αλλά κυρίως γιατί αναβαθμίζει σε εκθετικό βαθμό τη στρατηγική αξία της περιοχής των Ιωαννίνων και της Ηπείρου γενικότερα, ως σημαντικό κόμβο του σύγχρονου κόσμου.

Τούτο συμβαίνει γιατί η τομή των δύο οδικών αξόνων λίγο έξω από τα Γιάννινα, δεν είναι απλά μια …διασταύρωση, όπως την αντιλαμβάνονται αρκετοί που φημίζονται για το ρηχό της στρατηγικής τους σκέψης στα μέρη μας, αλλά μια ουσιαστική και στρατηγική ενίσχυση της σημασίας της περιοχής μας, με ότι αυτό συνεπάγεται, σε οικονομία και πολιτική για τον τόπο μας.

Δεν είναι …διασταύρωση: Είναι η τομή, ο κόμβος των αξόνων που συνδέουν την Ασία με την Ευρώπη και τα Βαλκάνια. Όποιος δεν μπορεί να το δει αυτό, είναι απλά …αόματος!

Και βεβαίως δεν πρέπει να εξαντλούμε το δημόσιο διάλογο στο πόσο στοιχίζουν τα διόδια, τα οποία είναι σίγουρα απαράδεκτα ακριβά και αν δεν ήταν τέτοια, η περιοχή θα είχε κυριολεκτικά απογειωθεί ή κατά μία άλλη ανάγνωση, θα έφθανε επιτέλους την υπόλοιπη Ελλάδα, από την οποία απείχε χρόνια, για να μη πω δεκαετίες, πράγμα που ήταν εύκολα αντιληπτό με ένα απλό ταξίδι στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη.

Ας μη κοροϊδευόμαστε: Την οδική αναβάθμιση της περιοχής δεν τη δημιούργησαν ούτε οι πολιτικοί της Αθήνας οι οποίοι το μόνο που τους νοιάζει είναι να κόβουν τακτικά κορδέλες, ούτε φυσικά τα διάφορα μικροσυμφέροντα ή τα διάφορα μικροσυστήματα εξουσίας των περιοχών από όπου διέρχονται οι άξονες αυτοί, τα οποία όμως συστήματα σε αγαστή συνεργασία προωθούσαν επί δεκαετίες τα (μικρο)συμφέροντα τους, ελλείψει αξίων και ικανών, καταδικάζοντας τον τόπο και τους ανθρώπους του σε μεγαλύτερη απομόνωση από αυτή που του (τους) είχε ορίσει η φύση.

Αυτό όμως άλλαξε. Και άλλαξε βασικά επειδή οι άξονες αυτοί θεωρήθηκαν σημαντικοί για τα ευρωπαϊκά συμφέροντα (εξ ου και χρηματοδοτήθηκαν αφειδώς από αυτά), αλλά και επειδή εξυπηρετούν και την εγχώρια ολιγαρχία, από τραπεζίτες (κέρδη από δάνεια), μεγαλοεργολάβους (κέρδη από κατασκευή) κλπ.

Το πρόβλημα όμως ή αλλιώς η μεγάλη ευκαιρία για την περιοχή, ξεκινάει από εδώ και πέρα: Είναι οι Ηπειρώτες ικανοί να αντιληφθούν την κοσμογονική αυτή αλλαγή, η οποία θα μετατραπεί σε …συμπαντική όταν κάποτε συνδεθούν οδικά τα Ιωάννινα με τα Δυτικά Βαλκάνια, δηλαδή με την Ευρώπη, αλλάζοντας καθιερωμένους δρόμους χιλιετιών;

Η πρώτη εντύπωση είναι ότι οι Ηπειρώτες δεν έχουν αντιληφθεί τι έχει συμβεί και τι έχει αλλάξει.

Όποιος έκανε μια βόλτα στην πόλη των Ιωαννίνων την παραμονή των Χριστουγέννων, μπόρεσε να το δει καθαρά, όπως καταγράψαμε και στο σχετικό φωτορεπορτάζ μας της epirusnews.eu εδώ. Ενώ υπήρχαν χιλιάδες επισκέπτες, οι υπηρεσίες που τους παρείχαμε εξαντλούνταν σε ένα κακοψημένο σουβλάκι, άγνωστης προέλευσης και σε πολλές περιπτώσεις σε χαμηλής ποιότητας ποτά. Άντε και κάτι «αυθόρμητα» γλέντια έξω από μαγαζιά, άντε και καμιά κακοπαιγμένη ηπειρώτικη μελωδία, κι αυτό ήταν όλο…

Μια «αρπαχτή», λόγω της ημέρας, με άλλα λόγια.

Κάποιοι δούλεψαν, κάποιοι αφελώς ικανοποιήθηκαν επειδή άκουσαν στις ειδήσεις ότι τα ξενοδοχεία ήταν πλήρη – λες και αυτό είναι κανένας επιστημονικός δείκτης δηλαδή ή κανένα σοβαρό συμπέρασμα, αλλά ας το προσπεράσουμε για την ώρα. Κάποιοι εκνευρίστηκαν από την απίστευτη ταλαιπωρία που υπέστησαν για να κινηθούν στην πόλη και …όλα καλά! Πάμε στα επόμενα!

Αυτή βέβαια είναι η πρώτη αντίληψη, στην οποία όμως αυτός που έχει αποφασίσει να μη χαϊδεύει αυτιά και να …εκτοξεύει ευχές, είναι υποχρεωμένος να μην σταθεί.

Η άλλη ανάγνωση είναι ότι η περιοχή μας πάσχει. Και πάσχει από τους ίδιους τους ανθρώπους της, πολίτες και πολιτικούς, σε όλα τα επίπεδα.

Φαίνεται ότι η παραδοσιακή Ηπειρώτικη εσωστρέφεια συνάντησε στην περίπτωση αυτή τον ελληνικό ατομικισμό και την προσωπική «βόλεψη» και αποφάσισε απλά και μόνο να …αρμέγει τους τουρίστες στις γιορτές…

Αν δεν αλλάξουμε νοοτροπίες, ανθρώπους, αξίες, αν δεν κάνουμε στην πράξη τομές και ρήξεις, όχι απλά δεν θα πάμε πουθενά, αλλά στα πλαίσια της άκρως ανταγωνιστής και εντελώς προβληματικής μακροοικονομικά και μικροοικονομικά εποχής μας, πολύ γρήγορα η περιοχή θα βρεθεί σε χειρότερη μοίρα από εκείνη που ήταν κάποτε. Αν δεν προσπαθήσουμε, ο καθένας στο ατομικό επίπεδο και όλοι μαζί συλλογικά, δεν θα πετύχουμε τίποτα.

Και τέλος, ας μη ξεχνάμε ότι οι δρόμοι εκτός από το μας φέρνουν «τουρίστες» διώχνουν και τους ανθρώπους μας που κουράζονται και απελπίζονται από την Ηπειρώτικη απραξία…

Τώρα είναι η ώρα, αν θέλουμε να ζήσουν με αξιοπρέπεια τα παιδιά μας σε αυτό τον τόπο!

Θερμές ευχές για το νέο έτος 2018, υγεία, ευτυχία και …νόηση για όλους!

Ν.Β.