Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Με ρωτούν πολλοί φίλοι στα κοινωνικά δίκτυα για το Brexit και συγκεκριμένα αν είναι θετική ή αρνητική εξέλιξη. Η πρώτη εικόνα είναι η εξής:
1. Ακόμη είναι υπερβολικά νωρίς για τα όποια συμπεράσματα, όμως σε κάθε περίπτωση σίγουρα ισχύουν τα παρακάτω σημεία:
2. Εξαρτάται από το τι θα κάνουν τα τραπεζιτικά συμφέροντα τα οποία επί της ουσίας διοικούν την Ευρωζώνη, γιατί η δεύτερη και οι πολιτικές της είναι ουσιαστικά το πρόβλημα και όχι τόσο πολύ η ίδια η Ε.Ε.
3. Η ιστορία δείχνει ότι όπως έχουν κάνει πολλές φορές οι Ευρωκράτες, μπορεί και τώρα να “κρύψουν” το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Αν το κάνουν και αυτή τη φορά, απλώς θα καθυστερήσουν λίγο τη διάλυση της Ε.Ε. – Είναι παραπάνω από σίγουρο ότι αυτά που έφεραν και το δημοψήφισμα και το αποτέλεσμα υπάρχουν και σε άλλες χώρες και διαμορφώνουν την άποψη των πολιτών για την Ευρώπη.
4. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό, είναι κυρίως πολιτικό και συνοψίζεται στην έλλειψη ηγετών ολκής, τέτοιων ώστε α) να οραματιστούν ένα καλύτερο μέλλον, β) να ξεφύγουν από τη δικτατορία των τραπεζών και των χρηματοπιστωτικών αγορών και γ) να εμπνεύσουν τους πολίτες για να το πετύχουν…
5. Το Brexit θα πάρει χρόνια (2+) και άλλα τόσα η σύναψη όλων των συμφωνιών σύνδεσης. Δεν υπάρχει περίπτωση σήμερα χώρα να μείνει εκτός του παγκόσμιου πολιτικού γίγνεσθαι. Ούτε υπάρχει η πολυτέλεια για κανένα να μην έχει διεθνείς εμπορικές σχέσεις και συναλλαγές…
6. Για εμάς είναι (για την ώρα και στο βραχυπρόθεσμο χρόνο) από ουδέτερο ως αδιάφορο, ακόμα και θετικό το Βrexit, διότι θα έχουν σοβαρότερο πρόβλημα από το δικό μας οι θεσμοί…
7. Οικονομικά, μπαίνουμε (ως Ευρωζώνη, αλλά και ως παγκόσμια οικονομία) σε περίοδο σημαντικής αβεβαιότητας, μεταβλητότητας αγορών και αυξημένου κινδύνου….
Όλα είναι ρευστά το στοίχημα δεν έχει κριθεί ακόμα!
Αν οι Ευρωπαίοι αξιοποιήσουν την ευκαιρία, θα έρθουν καλύτερες μέρες. Αν επιδείξουν κοντόφθαλμη τακτική και κρύψιμο κάτω από το χαλί, τότε οι εξελίξεις θα είναι δυσοίωνες.
Απαιτείται ψυχραιμία από όλες τις πλευρές…
Υ.Γ. Το βρετανικό δημοψήφισμα εξαγγέλθηκε ως “τσαμπα μαγκιά” του Κάμερον για να κερδίσει εκλογές, επενδύοντας στη δημαγωγία. Συνεχίστηκε ως κουτοπόνηρη μεθόδευση για να πετύχουν ειδικά προνόμια στη σχέση τους με την Ε.Ε. (όπου ήδη είχαν προνομιακή μεταχείριση από την Εποχή της Θάτσερ ακόμα). Στη συνέχεια, επάνω στο εφεύρημα του δημοψηφίσματος επένδυσε πολιτικά οριζόντια όλος ο βρετανικός πολιτικός λαϊκισμός και έτσι ήρθε το σημερινό αποτέλεσμα… Και όπως λένε και οι ίδιοι,
And the rest is history…