Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Διαβάζω στα ρεπορτάζ των ημερών ότι από Δευτέρα «πιάνουν δουλειά οι μπουλντόζες για να γκρεμίσουν τα αυθαίρετα».
Και καλώς θα κάνουν, αν το κάνουν φυσικά.
Η αυθαίρετη δόμηση είναι ένα από τα καρκινώματα της Ελληνικής Κοινωνίας, το οποίο έχει φυσικά παρά πολλές αιτίες και σαφέστατα δεν είναι σημερινό. Είναι θα έλεγα σύμφυτο με την ύπαρξη του νεότερου ελληνικού κράτους, και στη βάση του είναι ζήτημα πολιτικοκοινωνικό το οποίο όχι μόνο κανείς ποτέ δεν θέλησε να αντιμετωπίσει, αλλά το αντίθετο, «κολάκευε» κάθε φορά τους «αυθαιρετούχους», είτε όταν χρειαζόταν ψήφους, είτε όταν χρειαζόταν χρήμα στο κρατικό ταμείο, το οποίο προφανώς και αυτό χρησιμοποιούνταν τακτικά για εξαγορά ψήφων ή συμφερόντων…
Είναι λοιπόν ζήτημα βαθύτατα πολιτικό, όπως απέδειξα …τηλεγραφικά παραπάνω, αλλά όμως και κοινωνικό, που στη βάση του ανάγεται στην ιδιοτέλεια και την κακώς εννοούμενη νοοτροπία του ατομικού συμφέροντος, που δυστυχώς μας χαρακτηρίζει τους περισσότερους.
Σήμερα έτυχε να έρθει στην επικαιρότητα λόγω των γνωστών θλιβερών περιστατικών όπου τα θύματα στοίχειωσαν ξαφνικά μια Δευτέρα του καλοκαιριού την ελληνική κοινωνία, με τις γνωστές βέβαια υπερβολές από κόμματα, πολιτικούς, αλλά και μέσα ενημέρωσης.
Στα μέτρα ανακούφισης δεν θα αναφερθώ, καθώς θεωρώ ότι είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει αυτή η πολιτεία, η οποία υπάρχει βασικά για να «αρμέγει» πρώτα τους πολίτες της και μετά για όλα τα υπόλοιπα, αν προλάβει / μπορέσει / καταφέρει.
Στη σωστή κατεύθυνση λοιπόν η πρωτοβουλία για τα αυθαίρετα. Αλλά υπάρχει ένα βασικό ζήτημα πρακτικής άποψης (αν όλα αυτά είναι εφικτό να γίνουν από τις υπηρεσίες της μνημονιακής Ελλάδας που δυσκολεύονται να «βγάλουν» το μήνα), αλλά και ένα σοβαρότερο, απολύτως πολιτικό ζήτημα:
Είναι ειλικρινείς οι προθέσεις της κυβέρνησης ή η πρωτοβουλία της για τα αυθαίρετα είναι απλώς μια επικοινωνιακή αντεπίθεση;
Θα τολμήσει να τα βάλει με τη «μαφία» των ακινήτων που διαχρονικά έχει κυριολεκτικά καταστρέψει αυτή τη χώρα και μεγάλο μέρος της ομορφιάς της με την την αντιπαροχή αλλά και με την απόλυτη ποδηγέτηση της πολιτείας ώστε να υποστηρίζει μονίμως τα συμφέροντα της;
Μακάρι να το κάνει: Τώρα είναι η ώρα, εδώ και τώρα, η κοινωνία απαιτεί ποτέ ξανά θύματα. Και δίνει εντολή στην κυβέρνηση και αυθαίρετα να γκρεμίσει και ότι άλλο απαιτείται: Νοοτροπίες, υπηρεσίες, τα πάντα όλα!
Θα τολμήσει; Μένει να το δούμε!
Ν.Β.