Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Πίσω από τις θριαμβολογίες και τους πανηγυρισμούς ορισμένων, είτε τραπεζικών στελεχών, είτε κυβερνητικών, οι οποίοι βέβαια «θριαμβολογούν» για τους δικούς του λόγους ο καθένας, προσπαθώντας να αποκομίσουν διαφορετικά οφέλη, αξίζει να δούμε τελικά τι ακριβώς συνέβη στην πραγματικότητα με τις τράπεζες.
Το κοινό χαρακτηριστικό που έχουν οι τοποθετήσεις αυτές, είναι ότι δεν αποδεικνύουν τίποτα, αρκούνται μόνο σε μια συνθηματολογικού χαρακτήρα επικοινωνιακή λογική και βέβαια, δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια όπως μπορεί να τη διακρίνει κάποιος αντικειμενικός αναλυτής.
Τι πραγματικά συνέβη, και ποιος ακριβώς σώθηκε;
Στην πραγματικότητα, αυτό που συνέβη είναι ότι πετάχτηκαν στα «σκουπίδια» τα χρήματα της προηγούμενης …σαμαροβενιζελικής ανακεφαλαιοποίησης του 2014, αλλά και όλων των προηγουμένων, τα οποία όπως συνήθως δεν είχαμε και δανειστήκαμε με επαχθείς οικονομικούς και κοινωνικούς όρους, και εξοντωτικές υποχρεώσεις.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την Τράπεζα Πειραιώς: Στην προηγούμενη ανακεφαλαιοποίηση, το δημόσιο μέσω του ΤΧΣ αγόρασε μετοχές της τράπεζας για να τη στηρίξει (με χρήματα που δεν είχε και δανείστηκε όπως εξηγήθηκε ήδη). Στην πραγματικότητα, το ΤΧΣ έδωσε κεφάλαια στην τράπεζα και σε αντάλλαγμα έλαβε μετοχές της, χωρίς διοικητικά δικαιώματα (αυτό είναι ήδη ένα σκάνδαλο από μόνο του!).
Οι μετοχές αγοράστηκαν από το ΤΧΣ στην τιμή των 1,70 €. Οι μετοχές αυτές σήμερα, μετά τη νέα κεφαλαιοποίηση αποτιμώνται στα … 0,03 € έκαστη. Με άλλα λόγια, το ΤΧΣ, δηλαδή το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή όλοι εμείς, έχασε …56 φορές την αξία της επένδυσης του, πράγμα που αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο μόνος που κέρδισε, είναι οι ξένοι επενδυτές «κοράκια» οι οποίοι μετά από όλη τη ζημία την οποία υπέστη το ΤΧΣ (δλδ. εμείς), αγόρασαν σε εξευτελιστικές τιμές τις μετοχές των ελληνικών τραπεζών.
Το γεγονός αυτό, πέρα από την προφανή τεράστια ζημία υμών μέσω του ΤΧΣ, σημαίνει ότι οι ελληνικές τράπεζες εν μία νυκτί πέρασαν σε ξένα χέρια, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για δικαιώματα και υποχρεώσεις ελλήνων πολιτών, από τις σχέσεις τους με τις τράπεζες.
Το ίδιο ακριβώς συνέβη με όλες τις «συστημικές» τράπεζες: Εθνική, Eurobank, Alpha. Εν μία νυκτί εξαϋλώθηκαν οι συμμετοχές του ΤΧΣ σε όλες! Σύμφωνα με τους πρώτους υπολογισμούς και εκτιμήσεις, η ζημία του ελληνικού δημοσίου, ξεπερνά τα 32 δισ. € μόνο μεταξύ 2014-2015 !!!
Με δεδομένα τα παραπάνω, το τοπίο στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα αναδιατάσσεται πλήρως, με τη συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου να εξανεμίζεται, πράγμα το οποίο εκτός από την προφανή οικονομική ζημιά, σημαίνει και την αποκοπή του ελέγχου των τραπεζών από το ελληνικό δημόσιο.
Ήδη, με την εφαρμογή των λεγόμενων «προνομιούχων μετοχών» είχε τυπικά αποκλειστεί το δημόσιο από τα διοικητικά και τον έλεγχο των τραπεζών. Αξίζει να σημειωθεί η σκόπιμη χρήση του όρου «προνομιούχες μετοχές» ο οποίος νοηματικά υποτίθεται ότι παραπέμπει σε κάτι θετικό («προνόμιο»), στην πραγματικότητα είναι ένας εύσχημος τρόπος για να αφαιρέσεις διοικητικά δικαιώματα από μέτοχο, αφήνοντας του μόνο ως δικαιώμα το να έχει μέρισμα από τα κέρδη… Έλα όμως που οι δικές μας τράπεζες λόγω της οικονομικής κατάστασης έχουν χρόνια που δεν έχουν κέρδη;
Τι είναι το «προνόμιο τότε»; Απολύτως τίποτε! Αέρας κοπανιστός!
Παράλληλα, η πίεση που ασκήθηκε ότι δήθεν έπρεπε να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες ανακεφαλαιοποίησης μέχρι 31/12 για να μη τεθούν σε κίνδυνο οι αποταμιεύσεις των πολιτών, είναι πέρα για πέρα ψευδής και χρησιμοποιήθηκε προσχηματικά & εκβιαστικά για να ολοκληρωθεί η διαδικασία αιφνιδιαστικά, ώστε να μη γίνει γνωστή η αληθινή μεθόδευση.
Στην πραγματικότητα, καμία εγγύηση για τις καταθέσεις των πολιτών δεν υπάρχει, διότι οι τράπεζες είναι ήδη υπερδανεισμένες (π.χ. μόνο μέσω E.L.A. έχουν δανειστεί περί τα 90 δισ. €), το οικονομικό κλίμα (ύφεση, ανεργία, κόκκινα δάνεια) επιδεινώνεται με το αποτέλεσμα να είναι μαθηματικά προδιαγεγραμμένο: Σύντομα οι τράπεζες θα χρειαστούν και πάλι ανακεφαλαιοποίηση…
Και δυστυχώς, τότε θα επιτρέπεται και το «κούρεμα» καταθέσεων, διότι οι ευρωπαϊκές αρχές είχαν την ιδέα να «βαφτίσουν» τους καταθέτες επενδυτές και να διατυπώσουν την άποψη ότι αναλαμβάνουν ρίσκο (κίνδυνο) για τις καταθέσεις τους…
Με δεδομένη τη λειτουργία των τραπεζών με περιορισμούς κίνησης κεφαλαίου & αναλήψεων, αν παραστεί ανάγκη «κουρέματος» οι μικρο-αποταμιευτές θα οδηγηθούν ως πρόβατα επί σφαγή να «πληρώσουν τη νύφη» για μία ακόμη φορά….
Συνεπώς, ας μη θριαμβολογούν οι εμπλεκόμενοι και να κοιτάξουν το συντομότερο να θωρακίσουν πραγματικά το τραπεζικό σύστημα, δια του μόνου τρόπου που μπορεί να το εξασφαλίσει: Της αληθινής ανασυγκρότησης της κατεστραμμένης ελληνικής οικονομίας. Μόνο τότε θα μπορέσουν να είναι ασφαλείς οι τράπεζες και οι καταθέτες.
Όσο για τους πολιτικούς μας, θα ήταν προτιμότερο να μελετήσουν λίγο περισσότερο τα σύγχρονα οικονομικά και τη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και να θριαμβολογούν λίγο λιγότερο…
Θα προσέφεραν έτσι υπηρεσία και στους εαυτούς τους και σε όλους μας….
Πηγή: rizopoulospost.com